Tijgertje

Zo op een mooie lentedag kwam ik in de kamer en zag ik Tiny Teddy ineens met een poes thuiskomen. "Wat doet zij hier", vroeg ik. 

Tiny Teddy keek me zo schuin aan; " de poes heeft geen huis meer en wij hebben ruimte genoeg".

Oh oh.....nou ja, misschien ook wel heel gezellig voor Rosalie en Anne Fleur.

Rosalie en Anne Fleur hadden nog nooit een poes gezien. "Oh een tijger", riepen ze allebei.

"Nee joh, zei Tiny Teddy,  het is een poes, die dakloos is en nu mag ze hier wonen".

"Hé,  zullen we haar Tijgertje noemen", zei ik. Nou daar waren ze allemaal tevreden mee. Ze kreeg wel een halsbandje om met een belletje, zodat de vogels ook niet bang hoefden te zijn voor Tijgertje.

"Ik wil naar buiten, lekker wandelen in de tuin", zei Anne Fleur.

"Ik durf niet zo goed", zei Rosalie, "er zijn boze wolven".

Ik had hun pas geleden verteld van Roodkapje en de boze wolf. Na afloop vroegen ze of de boze wolf echt bestaat. Ik heb verteld dat we hier in Drenthe wolven hebben, sinds kort weer.

"Het is zulk mooi weer, dan slaapt de wolf vast wel ", zei Anne Fleur.

"Ik en Tijgertje gaan wel voorop", riep Tiny Teddy, "dan hoef je niet bang te zijn voor een boze wolf. Zo stoer en parmantig liepen die twee voorop.

Zo maakten ze toch even een heerlijke wandeling in de eerste lentezon. Mooi was het zo in de tuin. Rosalie liep wel steeds voorzichtig achteraan, maar toch ,ze durfde nu wel.

Ze zullen nu vast wel vaker naar buiten gaan met hun nieuwe huisdier Tijgertje.